mijn man heeft de oplossing ondertussen gevonden
https://dbnl.org/zoeken/zoekeninteksten/corpusZoek.php?zoek=bergdrager
Edoch om die zekerheid te bekomen, diende er iets gedaan. De leertouwer begreep het te wel, om zijne vrouw te verbieden de noodige stappen aan te wenden… Nog denzelfden morgen begaf deze zich bij verschillende zilversmeden, om te vernemen, of ook iemand zilveren lepels had te koop geboden. Er was niemand met dit doel bij hen geweest… Van daar snelde zij naar de voornaamste commissionnarissen van den Berg van Barmhartigheid. Geen mensch was zilveren lepels komen verpanden Zij was op het punt huiswaarts te keeren, toen haar een bergdrager – zoo werden toen in sommige steden die commissionnarisen genoemd, – te binnen schoot, die den naam had niet al te nauwgezet te wezen en zich niet immer om de herkomst der hem aangeboden goederen te bekreunen, zoodra maar de brengers zich zijne strooperijen lieten welgevallen.
Juist daar zij den hoek omsloeg van de straat, waarin die bergdrager woonde, zag zij in de verte eenen man bij dezen binnentreden. Getroffen hield zij stil. Zij had den verdachten werkman meenen te herkennen. Spoedig stapte zij op het huis van den woeke-
[p. 267]